Conjugaison et définition du verbe SURNOMMER
Conjugaison complète et définition du verbe surnommer
Liste des verbes en S
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : surnommer transitif 1er groupe
Ajouter une épithète au nom d’une personne, pour marquer quelqu’une de ses actions ou de ses qualités bonnes ou mauvaises, pour la désigner par quelque particularité.
Indicatif
Présent
| je | surnomme |
| tu | surnommes |
| il | surnomme |
| nous | surnommons |
| vous | surnommez |
| ils | surnomment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | surnommé |
| tu | avais | surnommé |
| il | avait | surnommé |
| nous | avions | surnommé |
| vous | aviez | surnommé |
| ils | avaient | surnommé |
Futur simple
| je | surnommerai |
| tu | surnommeras |
| il | surnommera |
| nous | surnommerons |
| vous | surnommerez |
| ils | surnommeront |
Passé composé
| j' | ai | surnommé |
| tu | as | surnommé |
| il | a | surnommé |
| nous | avons | surnommé |
| vous | avez | surnommé |
| ils | ont | surnommé |
Passé simple
| je | surnommai |
| tu | surnommas |
| il | surnomma |
| nous | surnommâmes |
| vous | surnommâtes |
| ils | surnommèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | surnommé |
| tu | auras | surnommé |
| il | aura | surnommé |
| nous | aurons | surnommé |
| vous | aurez | surnommé |
| ils | auront | surnommé |
Imparfait
| je | surnommais |
| tu | surnommais |
| il | surnommait |
| nous | surnommions |
| vous | surnommiez |
| ils | surnommaient |
Passé antérieur
| j' | eus | surnommé |
| tu | eus | surnommé |
| il | eut | surnommé |
| nous | eûmes | surnommé |
| vous | eûtes | surnommé |
| ils | eurent | surnommé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | surnommerais |
| tu | surnommerais |
| il | surnommerait |
| nous | surnommerions |
| vous | surnommeriez |
| ils | surnommeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | surnommé |
| tu | aurais | surnommé |
| il | aurait | surnommé |
| nous | aurions | surnommé |
| vous | auriez | surnommé |
| ils | auraient | surnommé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | surnommé |
| tu | eusses | surnommé |
| il | eût | surnommé |
| nous | eussions | surnommé |
| vous | eussiez | surnommé |
| ils | eussent | surnommé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | surnomme |
| que | tu | surnommes |
| qu' | il | surnomme |
| que | nous | surnommions |
| que | vous | surnommiez |
| qu' | ils | surnomment |
Subjonctif imparfait
| que | je | surnommasse |
| que | tu | surnommasses |
| qu' | il | surnommât |
| que | nous | surnommassions |
| que | vous | surnommassiez |
| qu' | ils | surnommassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | surnommé |
| que | tu | aies | surnommé |
| qu' | il | ait | surnommé |
| que | nous | ayons | surnommé |
| que | vous | ayez | surnommé |
| qu' | ils | aient | surnommé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | surnommé |
| que | tu | eusses | surnommé |
| qu' | il | eût | surnommé |
| que | nous | eussions | surnommé |
| que | vous | eussiez | surnommé |
| qu' | ils | eussent | surnommé |
Impératif
Impératif présent
| surnomme |
| surnommons |
| surnommez |
Impératif passé
| aie | surnommé |
| ayons | surnommé |
| ayez | surnommé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé